EMKA-399: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 4: | Linia 4: | ||
= Budowa = | = Budowa = | ||
Oprawa składała się z 4 zasadniczych elementów. Pierwszym z nich była podstawa, posiadająca otwór mocowania wysięgnika jak i otwory pod montaż śrub niezbędnych do utrzymania całości. Była wykonana zarówno w formie odlewu żeliwnego jak i aluminiowego. Przykryta od dołu została stalową, emaliowaną pokrywą w formie przypominającej miskę, posiadającą otwory wentylacyjno-odwadniające. Kolejnym elementem była główna konstrukcja wsporcza, zamontowana do podstawy przy pomocy 3 śrub M10. Wyposażona została w niezbędne elementy osprzętu, jednak niektóre sztuki przeznaczone do lamp rtęciowych 125W, zamiast z dedykowanymi SR1-125, występowały również z 3-ma statecznikami SZF-1/40 połączonymi równolegle (stateczniki do świetlówek 40W). Połączenia elektryczne zostały wykonane poprzez ściśnięcie przewodów typu drut śrubami zamocowanymi na płytce tekstolitowej. Górną część konstrukcji wsporczej stanowiły 3 pałąki wydłużające się do samego szczytu oprawy, rozmieszczone pod kątem 120° względem siebie. U szczytu zespawane były z obręczą, która usztywniała całokształt. Następny element stanowiła obudowa zewnętrzna, składająca się sześciokątnego elementu stalowego u szczytu oraz stalowych prętów. Dolegały do nich szyby docięte w kształt trapezu równoramiennego, dociskane stalowymi blaszkami. Ostatnim elementem była [WYKONANA Z CZEGO] górna pokrywa w kształcie [JAKIM]. Z jednej strony zamocowana została [JAK], zaś z drugiej dodatkowo dokręcana przy pomocy nakrętki radełkowanej. Oprawa montowana była szczytowo do wysięgnika rurowego (⌀<sub>max</sub> 60). | Oprawa składała się z 4 zasadniczych elementów. Pierwszym z nich była podstawa, posiadająca otwór mocowania wysięgnika jak i otwory pod montaż śrub niezbędnych do utrzymania całości. Była wykonana zarówno w formie odlewu żeliwnego jak i aluminiowego. Przykryta od dołu została stalową, emaliowaną na biało pokrywą w formie przypominającej miskę, posiadającą otwory wentylacyjno-odwadniające. Kolejnym elementem była główna konstrukcja wsporcza, zamontowana do podstawy przy pomocy 3 śrub M10, pomalowana na biało. Wyposażona została w niezbędne elementy osprzętu, jednak niektóre sztuki przeznaczone do lamp rtęciowych 125W, zamiast z dedykowanymi SR1-125, występowały również z 3-ma statecznikami SZF-1/40 połączonymi równolegle (stateczniki do świetlówek 40W). Połączenia elektryczne zostały wykonane poprzez ściśnięcie przewodów typu drut śrubami zamocowanymi na płytce tekstolitowej. Górną część konstrukcji wsporczej stanowiły 3 pałąki wydłużające się do samego szczytu oprawy, rozmieszczone pod kątem 120° względem siebie. U szczytu zespawane były z obręczą, która usztywniała całokształt. Następny element stanowiła obudowa zewnętrzna, składająca się sześciokątnego elementu stalowego u szczytu oraz stalowych prętów. Dolegały do nich szyby docięte w kształt trapezu równoramiennego, dociskane stalowymi blaszkami. Ostatnim elementem była [WYKONANA Z CZEGO] górna pokrywa w kształcie [JAKIM]. Z jednej strony zamocowana została [JAK], zaś z drugiej dodatkowo dokręcana przy pomocy nakrętki radełkowanej. Od spodu pomalowany był on na biało, zaś od góry na kolor srebrny, tak jak pozostałe elementy oprawy (oprócz głównej konstrukcji wsporczej i pokrywy podstawy). Oprawa montowana była szczytowo do wysięgnika rurowego (⌀<sub>max</sub> 60). | ||
= Wytrzymałość i próba czasu = | = Wytrzymałość i próba czasu = | ||
Wersja z 19:30, 24 maj 2025
EMKA-399 - oprawa parkowa nieznanego producenta. Oprawa jest typu zamkniętego, przeznaczona na lampę rtęciową 125W lub 250W, a także na 3 świetlówki 20W.
Oprawy produkowano na przestrzeni lat 60 i 70.
Budowa
Oprawa składała się z 4 zasadniczych elementów. Pierwszym z nich była podstawa, posiadająca otwór mocowania wysięgnika jak i otwory pod montaż śrub niezbędnych do utrzymania całości. Była wykonana zarówno w formie odlewu żeliwnego jak i aluminiowego. Przykryta od dołu została stalową, emaliowaną na biało pokrywą w formie przypominającej miskę, posiadającą otwory wentylacyjno-odwadniające. Kolejnym elementem była główna konstrukcja wsporcza, zamontowana do podstawy przy pomocy 3 śrub M10, pomalowana na biało. Wyposażona została w niezbędne elementy osprzętu, jednak niektóre sztuki przeznaczone do lamp rtęciowych 125W, zamiast z dedykowanymi SR1-125, występowały również z 3-ma statecznikami SZF-1/40 połączonymi równolegle (stateczniki do świetlówek 40W). Połączenia elektryczne zostały wykonane poprzez ściśnięcie przewodów typu drut śrubami zamocowanymi na płytce tekstolitowej. Górną część konstrukcji wsporczej stanowiły 3 pałąki wydłużające się do samego szczytu oprawy, rozmieszczone pod kątem 120° względem siebie. U szczytu zespawane były z obręczą, która usztywniała całokształt. Następny element stanowiła obudowa zewnętrzna, składająca się sześciokątnego elementu stalowego u szczytu oraz stalowych prętów. Dolegały do nich szyby docięte w kształt trapezu równoramiennego, dociskane stalowymi blaszkami. Ostatnim elementem była [WYKONANA Z CZEGO] górna pokrywa w kształcie [JAKIM]. Z jednej strony zamocowana została [JAK], zaś z drugiej dodatkowo dokręcana przy pomocy nakrętki radełkowanej. Od spodu pomalowany był on na biało, zaś od góry na kolor srebrny, tak jak pozostałe elementy oprawy (oprócz głównej konstrukcji wsporczej i pokrywy podstawy). Oprawa montowana była szczytowo do wysięgnika rurowego (⌀max 60).
Wytrzymałość i próba czasu
Galeria zdjęć
Wygląd ogólny:
.jpg)
.jpg)
Detale:
.jpg)
.jpg)