(Mesko) OUR-700: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
|||
| Linia 8: | Linia 8: | ||
=Wytrzymałość i próba czasu:= | =Wytrzymałość i próba czasu:= | ||
Oprawy te borykały się z wieloma problemami. Jednym z najważniejszych był kłopot ze szczelnością po dłuższym czasie eksploatacji. Zastosowana uszczelka gumowa niekiedy nie dolegała odpowiednio do rantu, na skutek czego do wnętrza dostawały się zanieczyszczenia, m. in. woda i owady. Dodatkowo problemem była wysoka temperatura podczas pracy, skutkująca wypalaniem się zacisków dławików oraz oprawek. W momencie pojawienia się lepszych alternatyw, oprawy te relatywnie szybko były demontowane. Trafiały wówczas niekiedy w inne miejsca (tj. mniejsze uliczki czy wsie), | Oprawy te borykały się z wieloma problemami. Jednym z najważniejszych był kłopot ze szczelnością po dłuższym czasie eksploatacji. Zastosowana uszczelka gumowa niekiedy nie dolegała odpowiednio do rantu, na skutek czego do wnętrza dostawały się zanieczyszczenia, m. in. woda i owady. Dodatkowo problemem była wysoka temperatura podczas pracy, skutkująca wypalaniem się zacisków dławików oraz oprawek. W momencie pojawienia się lepszych alternatyw, oprawy te relatywnie szybko były demontowane. Trafiały wówczas niekiedy w inne miejsca (tj. mniejsze uliczki czy wsie), przerabiane na źródła mniejszej mocy, np. lampy rtęciowe 250W a nawet lampy sodowe. | ||
=Galeria= | =Galeria= | ||
Wersja z 14:56, 19 lis 2023
OUR-700 - Produkowana była w zakładach Mesko w Skarżysku-Kamiennej. Przeznaczona była do oświetlania ulic i innych terenów otwartych, gdzie wymagane było szczególnie duże natężenie oświetlenia, np. trasy szybkiego ruchu, rozjazdy na autostradach, arterie miejskie, itp. Oprawa jest typu zamkniętego, przeznaczona na lampę rtęciową 700W.
Oprawy produkowano w latach 70.
Budowa i zmiany konstrukcyjne na przestrzeni lat:
Oprawa została wykonana jako dwuelementowy, skręcony śrubami korpus gdzie komora osprzętu jest wykonana z wysokociśnieniowego odlewu stopu aluminium, a komora lampowa z tłoczonej, elektropolerowanej blachy aluminiowej. W komorze optycznej nie znajdowały się dedykowane odbłyśniki - ich rolę pełniła blacha aluminiowa. W skonstrukcji stosowano naprzemiennie oprawki stalowe i procelanowe, w zależności od tego, które były dostępne. Dodatkowo w górnej części komory lampowej znajdowało się mocowanie na drut stalowy, który to umieszczany był w charakterystycznym zagłębieniu balonu lampy rtęciowej. Jego zadaniem było podtrzymywanie źródła w pozycji poziomej. Całość zamknięta została kloszem szklanym w formie hartowanej, płaskiej szyby (wykonanej przez firmę Pyroflex z ul. Boremlowskiej w Warszawie), umieszczonej w ramce stalowej. Jako uszczelnienie użyta została uszczelka gumowa o odpowiednim kształcie. Sposób montażu oprawy do wysięgnika (⌀ 60) odbywa się przy użyciu dwóch obejm stalowych, umieszczonych w tylnej części odlewu aluminiowego. Wszystkie oprawy posiadały tabliczki znamionowe znajdujące się w tylnej części odlewu, oraz niekiedy dodatkowo nitowane na klapie.
Wytrzymałość i próba czasu:
Oprawy te borykały się z wieloma problemami. Jednym z najważniejszych był kłopot ze szczelnością po dłuższym czasie eksploatacji. Zastosowana uszczelka gumowa niekiedy nie dolegała odpowiednio do rantu, na skutek czego do wnętrza dostawały się zanieczyszczenia, m. in. woda i owady. Dodatkowo problemem była wysoka temperatura podczas pracy, skutkująca wypalaniem się zacisków dławików oraz oprawek. W momencie pojawienia się lepszych alternatyw, oprawy te relatywnie szybko były demontowane. Trafiały wówczas niekiedy w inne miejsca (tj. mniejsze uliczki czy wsie), przerabiane na źródła mniejszej mocy, np. lampy rtęciowe 250W a nawet lampy sodowe.
Galeria
Wygląd ogólny:
.jpg)
.jpg)
Detale:
.jpg)
.jpg)