(Mesko) 10J: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
|||
| Linia 21: | Linia 21: | ||
{| class="wikitable" style="border-collapse: collapse; width: 100%; height: 23px;" | {| class="wikitable" style="border-collapse: collapse; width: 100%; height: 23px;" | ||
|- style="height: 23px;" | |- style="height: 23px;" | ||
| style="width: 33%; height: 23px;" | [[Plik:%o10J.jpg|500px|thumb|center|aut.]] | | style="width: 33%; height: 23px;" | [[Plik:%o10J.jpg|500px|thumb|center|aut. Filip]] | ||
| style="width: 33%; height: 23px;" | [[Plik:%o10J (1).jpg|500px|thumb|center|aut.]] | | style="width: 33%; height: 23px;" | [[Plik:%o10J (1).jpg|500px|thumb|center|aut. Filip]] | ||
| style="width: 33%; height: 23px;" | [[Plik:%o10J (2).jpg|500px|thumb|center|aut.]] | | style="width: 33%; height: 23px;" | [[Plik:%o10J (2).jpg|500px|thumb|center|aut. Filip]] | ||
|} | |} | ||
Wersja z 20:37, 7 gru 2023
10J - produkowana w zakładach Mesko w Skarżysku-Kamiennej. Przeznaczona była do oświetlenia ulic i innych terenów otwartych, gdzie nie wymagane było szczególnie duże natężenie oświetlenia, jednak często można było je spotkać w pomieszczeniach zamkniętych tj. np. hale przemysłowe/użytku publicznego. Oprawa jest typu zamkniętego, przeznaczona dwie świetlówki liniowe 40W
Oprawy produkowano w latach 60.
Budowa i zmiany konstrukcyjne na przestrzeni lat:
Oprawa została wykonana jako dwuelementowy korpus z tłoczonej, anodowanej blachy aluminiowej. Do pierwszego elementu korpusu - podstawy - zamontowany był wkład (/panel) zawierający osprzęt i źródła światła, pod którymi zamontowany był odbłyśnik z polakierowanej na kolor biały blachy stalowej. Całość zamknięta została przezroczystym kloszem wykonanym z tworzywa, umieszczonym w ramce stanowiącej drugi element korpusu. Ramka ta mocowana była za pomocą charakterystycznych metalowych zamków dźwigniowych. Pierwotnie 3 pary, później 2. Jako uszczelnienie użyta została uszczelka z gumy gąbczastej. Sposób montażu oprawy do wysięgnika (⌀ 57) odbywa się przy użyciu dwóch obejm stalowych, umieszczonych w górnej części kadłubu. Tabliczka znamionowa znajdowała się na co najmniej jednym z boczków; w najstarszych wersjach była nitowana a w nowszych wytłaczana.
Wytrzymałość i próba czasu:
Oprawy te borykały się z wieloma problemami. Jednymi z najważniejszych były utrata szczelności, szybko degradujące tworzywo oprawek, problemy ze stykiem oprawek zapłonników. Skuteczności eksploatacji niesprzyjał również fakt całokształtu konstrukcji - zastosowanie świetlówek jako źrodła do oświetlenia ulicznego oraz toporność oprawy.
Galeria zdjęć
Wygląd ogólny:
.jpg)
.jpg)
Detale:
.jpg)
.jpg)