(A20) ORZ-5: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
|||
| (Nie pokazano 4 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
__NOTOC__ | __NOTOC__ | ||
'''ORZ- | '''ORZ-5 - oprawa produkowana przez Zakłady Wytwórcze Aparatury Teatralnej i Oświetleniowej A-20 w Kożuchowie'''. Przeznaczona była do oświetlenia ulic i innych terenów otwartych, gdzie wymagane było duże natężenie oświetlenia. '''Oprawa jest typu otwartego, przeznaczona na dwie lampy rtęciowe: 250 i 400W.''' | ||
''' | '''Na ten moment sklasyfikowana jest jako oprawa widmo, gdyż nie została nigdy odnaleziona. Jedynym dowodem na jej istnienie jest książka ''Oświetlenie rtęciowe'' Lucjana Bersona i Tadeusza Bełdowskiego z 1964 roku.''' | ||
=Budowa i zmiany konstrukcyjne na przestrzeni lat:= | =Budowa i zmiany konstrukcyjne na przestrzeni lat:= | ||
Główną różnicą tej oprawy względem konstrukcji tożsamej - ORZ-3 - był brak wysunięcia oprawki przy komorze osprzętu w stronę czoła oprawy. Oprawa została wykonana jako jednoelementowy korpus z laminatu poliestrowego wzmacnianego włóknem szklanym, pokrytego emalią o efekcie młotkowania. Podzielony jest on na część optyczną i mieszczącą osprzęt. W komorze optycznej umieszczonych było 6 odbłyśników (w tym 4 kierunkowe) z blachy aluminiowej elektropolerowanej. Sama ona malowana była od wewnątrz na biało. Na jej rancie zamontowana została osłona przeciwolśnieniowa (raster) wykonana z tworzywa. Sposób montażu oprawy do wysięgnika (⌀ 52) odbywa się przy użyciu trzech śrub umieszczonych w nagwintowanych otworach rury będącej elementem konstrukcji wsporczej. Tabliczka znamionowa znajdowała się na klapce osprzętu i była nitowana. | Główną różnicą tej oprawy względem konstrukcji tożsamej - ORZ-3 - był brak wysunięcia oprawki przy komorze osprzętu w stronę czoła oprawy. Oprawa została wykonana jako jednoelementowy korpus z laminatu poliestrowego wzmacnianego włóknem szklanym, pokrytego emalią o efekcie młotkowania. Podzielony jest on na część optyczną i mieszczącą osprzęt. W komorze optycznej umieszczonych było 6 odbłyśników (w tym 4 kierunkowe) z blachy aluminiowej elektropolerowanej. Sama ona malowana była od wewnątrz na biało. Na jej rancie zamontowana została osłona przeciwolśnieniowa (raster) wykonana z tworzywa. Sposób montażu oprawy do wysięgnika (⌀ 52) odbywa się przy użyciu trzech śrub umieszczonych w nagwintowanych otworach rury będącej elementem konstrukcji wsporczej. Tabliczka znamionowa znajdowała się na klapce osprzętu i była nitowana. | ||
=Wśród pasjonatów:= | =Wśród pasjonatów:= | ||
| Linia 17: | Linia 14: | ||
{| class="wikitable" style="border-collapse: collapse; width: 33%; height: 23px;" | {| class="wikitable" style="border-collapse: collapse; width: 33%; height: 23px;" | ||
|- style="height: 23px;" | |- style="height: 23px;" | ||
| style="width: 33%; height: 23px;" | [[Plik:ORZ-5.jpg|500px|thumb|center|źr. | | style="width: 33%; height: 23px;" | [[Plik:ORZ-5.jpg|500px|thumb|center|źr. ''Oświetlenie rtęciowe''; L. Berson, T. Bełdowski; 1964 r.]] | ||
|} | |} | ||
<span style="font-size: 12pt;">'''Detale (<u>replika</u>):'''</span> | <span style="font-size: 12pt;">'''Detale (<u>replika</u>):'''</span> | ||
Aktualna wersja na dzień 19:23, 2 sty 2024
ORZ-5 - oprawa produkowana przez Zakłady Wytwórcze Aparatury Teatralnej i Oświetleniowej A-20 w Kożuchowie. Przeznaczona była do oświetlenia ulic i innych terenów otwartych, gdzie wymagane było duże natężenie oświetlenia. Oprawa jest typu otwartego, przeznaczona na dwie lampy rtęciowe: 250 i 400W.
Na ten moment sklasyfikowana jest jako oprawa widmo, gdyż nie została nigdy odnaleziona. Jedynym dowodem na jej istnienie jest książka Oświetlenie rtęciowe Lucjana Bersona i Tadeusza Bełdowskiego z 1964 roku.
Budowa i zmiany konstrukcyjne na przestrzeni lat:
Główną różnicą tej oprawy względem konstrukcji tożsamej - ORZ-3 - był brak wysunięcia oprawki przy komorze osprzętu w stronę czoła oprawy. Oprawa została wykonana jako jednoelementowy korpus z laminatu poliestrowego wzmacnianego włóknem szklanym, pokrytego emalią o efekcie młotkowania. Podzielony jest on na część optyczną i mieszczącą osprzęt. W komorze optycznej umieszczonych było 6 odbłyśników (w tym 4 kierunkowe) z blachy aluminiowej elektropolerowanej. Sama ona malowana była od wewnątrz na biało. Na jej rancie zamontowana została osłona przeciwolśnieniowa (raster) wykonana z tworzywa. Sposób montażu oprawy do wysięgnika (⌀ 52) odbywa się przy użyciu trzech śrub umieszczonych w nagwintowanych otworach rury będącej elementem konstrukcji wsporczej. Tabliczka znamionowa znajdowała się na klapce osprzętu i była nitowana.
Wśród pasjonatów:
Papierzak - żargonowa nazwa oprawy w towarzystwie pasjonatów i konserwatorów oświetlenia (powstała ze względu na prześwitujące przez korpus światło).
Galeria zdjęć
Wygląd katalogowy:
Detale (replika):
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)