(Mesko) OURW-375: Różnice pomiędzy wersjami
Linia 19: | Linia 19: | ||
|} | |} | ||
<span style="font-size: 12pt;">'''Detale:'''</span> | <span style="font-size: 12pt;">'''Detale:'''</span> | ||
{| class="wikitable" style="border-collapse: collapse; width: | {| class="wikitable" style="border-collapse: collapse; width: 100%; height: 23px;" | ||
|- style="height: 23px;" | |- style="height: 23px;" | ||
| style="width: 33%; height: 23px;" | [[Plik:%OURW-375.jpg|500px|thumb|center|aut. Wojtek26162]] | | style="width: 33%; height: 23px;" | [[Plik:%OURW-375.jpg|500px|thumb|center|aut. Wojtek26162]] |
Wersja z 18:31, 1 lis 2023
OURW-375 - Produkowana była w zakładach Mesko w Skarżysku-Kamiennej. Przeznaczona była do oświetlania ulic i innych terenów otwartych, przez swoją konstrukcję posiadała możlwiość redukcji mocy. Niekiedy było je spotkać w pomieszczeniach zamkniętych tj. np. hale przemysłowe/użytku publicznego. Oprawa jest typu zamkniętego, przeznaczona na dwie lampy rtęciowe: 125 i 250W.
Oprawy produkowano od drugiej połowy lat 60 do drugiej połowy lat 70
Budowa i zmiany konstrukcyjne na przestrzeni lat:
Oprawa została wykonana jako dwuelementowy, skręcony śrubami korpus z wysokociśnieniowego odlewu stopu aluminium podzielonego na część optyczną i mieszczącą osprzęt. W komorze optycznej pierwotnie umieszczone były dwa odbłyśniki kierunkowe, jednak później zastosowano jeden w formie misy posiadającej otwory na oprawki. Odbłyśniki wykonane były z elektropolerowanej blachy aluminiowej. Źródła światła znajdowały się pod kątem 90° względem płaszczyzny poziomej oprawy. Od początku produkcji, stosowano porcelanowe oprawki E27, z kolei E40 pierwotnie były montowane w obudowie stalowej, po wprowadzeniu oprawek ceramicznych były montowane z nimi naprzemiennie, w zależności od tego, które były dostępne. Całość zamknięta została pryzmatycznym kloszem szklanym umieszczonym w ramce z odlewu. Jako uszczelnienie użyta została uszczelka filcowa. Pierwsze wersje posiadały klapkę, która przykrywała również obejmy montażowe, jednak później projekt został zmieniony - klapka zakrywała jedynie przedział osprzętu. Wszystkie modele posiadały wzmocnienia komory lampowej w postaci niewielkich prążków znajdujących się nad rantem. Sposób montażu oprawy do wysięgnika (⌀ 60) odbywa się przy użyciu dwóch obejm stalowych, umieszczonych w tylnej części odlewu aluminiowego. Obwód elektryczny umożliwiał zasilenie oprawy z dwóch faz a przez różnicę mocy źródeł - redukcję zużycia energii elektrycznej. Wszystkie oprawy miały tabliczki znamionowe tylnej części odlewu.
Wytrzymałość i próba czasu:
Oprawy te cierpiały również na dolegliwość znaną typu 2250 - problemem było usytuowanie lamp pod kątem 90°, co nie sprzyjało tak silnemu oświetleniu powierzchni poniżej oprawy jak można było się tego spodziewać. Mimo to, nie dochodziło (bądź działo się to rzadko) do wypalania się przewodów. Większość opraw jednak, po latach wyposażona jest w źródło 125W ze względu na oszczędność.
Galeria zdjęć
Wygląd ogólny:
Detale: