(A20) ORZ-5: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
|||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
'''ORZ-5 - oprawa produkowana przez Zakłady Wytwórcze Aparatury Teatralnej i Oświetleniowej A-20 w Kożuchowie'''. Przeznaczona była do oświetlenia ulic i innych terenów otwartych, gdzie wymagane było duże natężenie oświetlenia. '''Oprawa jest typu otwartego, przeznaczona na dwie lampy rtęciowe: 250 i 400W.''' | '''ORZ-5 - oprawa produkowana przez Zakłady Wytwórcze Aparatury Teatralnej i Oświetleniowej A-20 w Kożuchowie'''. Przeznaczona była do oświetlenia ulic i innych terenów otwartych, gdzie wymagane było duże natężenie oświetlenia. '''Oprawa jest typu otwartego, przeznaczona na dwie lampy rtęciowe: 250 i 400W.''' | ||
'''Na ten moment sklasyfikowana jest jako oprawa widmo, gdyż nie została nigdy odnaleziona.''' | '''Na ten moment sklasyfikowana jest jako oprawa widmo, gdyż nie została nigdy odnaleziona. Jedynym dowodem na jej istnienie jest książka ''Oświetlenie rtęciowe'' Lucjana Bersona i Tadeusza Bełdowskiego z 1964 roku.''' | ||
=Budowa i zmiany konstrukcyjne na przestrzeni lat:= | =Budowa i zmiany konstrukcyjne na przestrzeni lat:= | ||
Aktualna wersja na dzień 19:23, 2 sty 2024
ORZ-5 - oprawa produkowana przez Zakłady Wytwórcze Aparatury Teatralnej i Oświetleniowej A-20 w Kożuchowie. Przeznaczona była do oświetlenia ulic i innych terenów otwartych, gdzie wymagane było duże natężenie oświetlenia. Oprawa jest typu otwartego, przeznaczona na dwie lampy rtęciowe: 250 i 400W.
Na ten moment sklasyfikowana jest jako oprawa widmo, gdyż nie została nigdy odnaleziona. Jedynym dowodem na jej istnienie jest książka Oświetlenie rtęciowe Lucjana Bersona i Tadeusza Bełdowskiego z 1964 roku.
Budowa i zmiany konstrukcyjne na przestrzeni lat:
Główną różnicą tej oprawy względem konstrukcji tożsamej - ORZ-3 - był brak wysunięcia oprawki przy komorze osprzętu w stronę czoła oprawy. Oprawa została wykonana jako jednoelementowy korpus z laminatu poliestrowego wzmacnianego włóknem szklanym, pokrytego emalią o efekcie młotkowania. Podzielony jest on na część optyczną i mieszczącą osprzęt. W komorze optycznej umieszczonych było 6 odbłyśników (w tym 4 kierunkowe) z blachy aluminiowej elektropolerowanej. Sama ona malowana była od wewnątrz na biało. Na jej rancie zamontowana została osłona przeciwolśnieniowa (raster) wykonana z tworzywa. Sposób montażu oprawy do wysięgnika (⌀ 52) odbywa się przy użyciu trzech śrub umieszczonych w nagwintowanych otworach rury będącej elementem konstrukcji wsporczej. Tabliczka znamionowa znajdowała się na klapce osprzętu i była nitowana.
Wśród pasjonatów:
Papierzak - żargonowa nazwa oprawy w towarzystwie pasjonatów i konserwatorów oświetlenia (powstała ze względu na prześwitujące przez korpus światło).
Galeria zdjęć
Wygląd katalogowy:
Detale (replika):
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)